F1 AI Song

توی روسْتای ما تا که بارانْ شَدیدْ میشَوَدْ کوچه‌ ای ناپَدیدْ میشَوَدْ مادرمْ بَعدِ شامْ گُفت خانِه ی ما این زِمِستانْ شَهیدْ می‌شَوَدْ بارانْ گِرفتْ دَر روسْتای بی مَفَرْ خَستِه بودْ مادرمْ ازْ امامْ زاده ها از دُعایِ بی‌ اثَرْ دریا رِسیده بودْ تا همینْ پُشتِ دَرْ بارانْ گِرِفت و بعدْ سِیلْ شُد ازْ غروبْ مادَرَمْ ساده رفتْ مثلِ تکه های چوبْ سِیلْ بُردْ با خودَشْ اینْ زَنِ پیاده را آبْ ساده میبَرَدْ قلبْ های ساده را